روش ساخت از بالا به پایین،مزایا و معایب (Top-down)

روش ساخت
1) اجرای دیوار محیطی و جانبی ، حفاری محل ستونها(Columns)و یا شمعها(Piles)، جاگذاری ستونهای فلزی(سازه فلزی) در محل مورد نظر با جرثقیل یا تاور کرین مستقر در کارگاه و یا جاگذاری ستون بافته شده با میلگرد(سازه بتنی) و سپس بتن ریزی ستونها.
2) اولین سقفی که حدودا همتراز با سطح زمین است اجرا شده و بتن ریزی انجام می شود.
3) شروع گودبرداری طبقه منفی یک.
4) شروع ساخت روی بنا (سقف مثبت یک).
5) دیوارهای جانبی طبقه منفی یک اجرا و سپس گودبرداری طبقه منفی دو را انجام می دهیم.
6) شروع ساخت سقفهای زیر بنا.
7) همین روش را تا رسیدن به عمق مورد نظر تکرار می کنیم.
8) اجرای فونداسیون سازه.

9) ساخت روی بنا را تا پایان آن ادامه می دهیم.

مزایای Top-down
1) بهره برداری از روی بنا حتی قبل از اتمام ساختمان امکان پذیر است.
2) اجرای همزمان عملیاتهای ساختمانی روی زمین و زیر زمین و کاهش قابل ملاحظه زمان ساخت.
3) دیافراگم های بتنی می توانند به طور همزمان، هم به عنوان قطع کننده نفوذ آبهای زیرزمینی عمل کنند و هم می توانند نقش یک سیستم نگهداری موقت خاک در مرحله گودبرداری پروژه را ایفا کنند.همچنین پس از اتمام آنها به عنوان دیوارهای دائمی با قابلیت حمل بار برای سازه نیز عمل می کنند.از این رو، این روش بسیار مقرون بصرفه اقتصادی است.
4) اجرای سقف های زیرین نیز همچون دیوارهای جانبی بسیار مقرون بصرفه اقتصادی است؛ زیرا می توان به جای روش استفاده از قالبهای زیرین سقف، آن را بر روی سطح صاف زمین اجرا کرد.

5) دال (slab) سازه ای سقفها به عنوان مهاربندی متقابل برای حمایت از حفاری عمل می کنند.بنابراین تعداد دفعات تساوی مورد نیاز در هنگام زلزله کاهش می یابد.
6) در هنگام زلزله،عملکرد بدون لرزش،پتانسیل حرکت زمین و نشست مضر ناشی از آن را به حداقل می رساند.
7) به عرض کمتری برای محل ساخت و ساز نیاز دارد.
8) کاهش آلودگی زیست محیطی مرتبط با عملیات خاکی.
9) نیاز به زیرسازی و یا مهاربندی جانبی ساختمانهای مجاور را از بین می برد.

معایب Top-down
1) عدم امکان نصب عایق رطوبتی (قسمت بیرونی یا پشت) دیوارهای مجاور.
2) نشت احتمالی آب در مفاصل سازه فلزی.
3) اتصالات پیچیده تر (مانند کوپلینگ) برای سقفها،کف و فونداسیون سازه.
4) دسترسی به گودبرداری محدود و فضای محدود برای جابجایی مصالح مورد نیاز سقفهای زیرین و فونداسیون سازه.
5) طراحی پیچیده و حساس.